Siapa Kata Blind Tak Boleh Masak?

So nak cerita pasal belajar masak. Mummy selalu cakap dengan saya, "orang perempuan kalau tak pandai masak, jangan berangan nak kahwin," Saya memang minat nak masak. Sejak kecil, masa saya belum blind dulu, saya suka tengok rancangan masakan. Hahahaha... Tu yang masak susun bahan dalam pinggan cantik-cantik tu. Selalu kena perli dengan Haida dan Hana. Masa sekolah dulu, saya minta dengan Cikgu Bakhtiar nak belajar masak. Cikgu ajar saya goring ikan dan daging burger. Macam tu jugak dengan mummy. Tapi bila dorang ajar, saya tak confident nak buat sendiri. Mummy selalu cakap, "jap, bagi mummy ratakan jap. Lepas tu along kacau," Dalam hati saya, dah rata, buat apa saya kacau lagi. So, saya rasa bukan hasil masakan saya. Tak best! Bila saya kat UiTM, saya datang ke rumah kawan kat Brickfields. Saya cakap dengan Kak Miah, salah sorang penghuni rumah tu yang saya teringin nak belajar masak. Kak Miah cakap, Kak Suriani pandai masak. Tapi Kak Suriani tu totally blind. Saya terpaku. Totally blind boleh masak? Bestnya! Saya nak pandai macam dia. Kak Miah kata lagi, kalau blind, better blind yang ajar masak. Sebab blind je tahu macam mana nak ajar blind masak. Kalau orang normal ajar, sampai ke sudahlah blind tu tak pandai masak. Waaa... rela bangun pagi-pagi masuk dapur semata-mata nak belajar masak dengan Kak Suriani. Adalah confident sikit bila dah belajar tu. Habis UiTM, Kak Miah, Kak Sida dan Mahsuri pindah Bandar Tasik Selatan. Sementara cari kerja, saya menumpang kat rumah dia orang. Kali ni, Kak Sida pulak ajar saya masak. Lepas tu, dia suruh saya masak sorang. Haaa... Macam-macam jadi bila saya masak sorang nak boleh ke pandai tu. Nanti la saya cerita dalam entri lain. Jadi, bila dia orang pergi kerja, saya akan masakkan untuk dorang semua makan. Yelah, lama mana sangat saya keluar cari kerja. Mahsuri ni pengkritik. Tapi pengkritik yang membina. Dia orang sabar je makan masakan budak baru belajar yang tak sedap. Hanguslah, terlebih masaklah, masinlah, macam-macamlah. Kata Mahsuri, masakan saya ada improvement. Sampailah dorang kata saya dah lulus untuk memasak. Huuu... Bukan senang nak belajar masak tau. Rumah hamper terbakarlah, kulit melecurlah. Hahahah... Demi minat ku tahankan jua. Dan akhirnya Alhamdulillah, saya bolehlah masak untuk makan sendiri. Jangan tak tahu ya, Hakim pulak belajar masak dengan saya hahahahahahaha... Dah dua tahun dah tak pegang dapur gas ni. Harap bila pegang nanti tak gabra heheehe... Yelah, asyik masak pakai steamer dan oven je. Buat sup ayam pun pakai steamer, tomyam pun steamer. Tak mencabar langsung. Steamer dan oven ni masak yang simple-simple bolehlah. Tu yang rasa bosan tu Tapi kalau balik kampong, baik mama atau mummy tak bagi saya masak. Dulu mama kerja. Masa dia tak ada, saya curi-curilah masak. Bosankan, tak ada apa nak buat. Masa abah masuk wad dua tahun lepas, mama jaga abah. Acik pulak demam. Haaa... nilah peluang saya masak. Kesian acik demam. Tak adalah gabra pegang dapur walau lama dah tak masak. Sebab tu saya tak suka bila ada blind yang kata dia tak boleh masak. Bila kahwin, suami je yang masak. Kitakan nak inclusive, so, kenalah buat apa yang orang lain buat Benda ni banyak jadi bila dorang kahwin dengan orang normal. So macam mana orang nak pandang kahwin dengan blind or dengan normal tu sama je kalau kita asyik memberi alas an tak boleh? Memanglah masak tu bukan wajib bagi isteri tapi kalau masak tu seratus pratus suami buat, itu tak kena bagi saya. Bukan takat masak. Ada jugak yang kahwin dengan orang normal, nak pergi LRT pun tak pandai. Baik lelaki baik perempuan. Kalau kau kahwin dengan orang yang sibuk, mati terus tak boleh bergerak ke mana-mana. hahahaha melampau la pulak sampai mati ibaratnya.